In deze blog schrijf ik een stukje over mezelf, hoe het was toen ik nog jong was 🙂
Vlak voordat ik begon aan deze blog zette ik een kopje thee en kijk eens wat een toepasselijke tekst tevoorschijn kwam? Alhoewel, was het een fout die ik had gemaakt?
Ik woonde op mijn 23ste nog thuis en was aan het werk als monteur bij een klein bedrijf, nadat ik mijn diploma had gehaald als elektromonteur. We werkten er met z’n vijven. In een loods achter de dijk hadden we twee kleine kantoren en een grote werkplaats. Het rook er naar olie en kogellager vet en het was er koud in de winter en heet in de zomer. De luiken waren vaak open, zodat de klanten hun motoren, ventilatoren en pompen direct naar binnen konden brengen. Dit materieel was vaak groot en moest met pompwagens of soms zelfs met een kraan naar binnen gebracht worden. Na een tijd leerde mijn collega mij om motoren te wikkelen, een uitstervend beroep. Je moest uitrekenen hoeveel koperdraad je nodig had, met welke diameter en welke wikkeling je moest gebruiken. De motoren moesten uit elkaar gehaald worden, dan werden de rotors ontdaan van het oude koper en werden ze schoon gebrand. Als ik dan eenmaal boven zat te wikkelen, was het net een meditatiemoment (al wist ik toen nog helemaal niet wat dat was). Afhankelijk van de grote van het project duurde dit enkele uren, tot dagen. Geen anderen om me heen en geconcentreerd bezig zijn, totdat de klus geklaard was. Als dit af was, moest het koper nog in de lak en daarna nog drogen. Uiteindelijk werd het project weer in elkaar gezet en uiteraard, getest.
Ik had een leuke baan en ik heb er zoveel geleerd, maar toch was het op de een of andere manier niet mijn levensdoel. Ik had dan ook geen idee wat ik dan moest gaan doen! Wel wilde ik graag iets anders, maar wat? Ik had al veel documentaires gezien over natuurgebieden in Australië, dat ik daar eigenlijk wel naar toe zou willen. Maar ja, hoe doe je dat? En hoe pak je dat aan? Wat was de volgende stap? Een jaar later was ik onderweg daar naartoe!
Het steeds maar weer blijven vechten om enige waardering te krijgen als vrouw zijnde in deze mannenwereld was doodvermoeiend, zelfs een compliment was vergeefs. Klanten wilden niet dat een vrouw hun materieel reviseerde of repareerde en sommigen wilden dan ook alleen maar met mijn collega in zee.
Mijn baas en collega waren het daar niet mee eens en probeerde steeds maar weer om mij op de voorgrond te krijgen. Ik was, volgens hen net zo geschikt als mijn collega! Het enige verschil was dat ik niet de kracht had om alle pompen, ventilatoren en motoren in mijn eentje uit elkaar te kunnen halen. En natuurlijk had ik niet de ervaring die mijn oudere collega had. Hij deed dit werk al jaren! Gelukkig hielp en leerde hij me erg veel over ons werk en we konden het goed vinden samen. We lachten wat af met zijn allen. We maakten zelfs grappen over de klanten, omdat ze dachten dat mijn collega hun opdracht had vervuld, terwijl ik dat had gedaan. Dit zorgde er tegelijkertijd voor dat ik me niet meer zo’n buitenstaander voelde en ik zag in dat mijn werk niet zo slecht was als men me probeerde wijs te maken. Het was een prachtige tijd! Toch besloot ik een andere wending aan mijn leven te geven en ging ik een jaar rondreizen en werken in Australië. Hoe en waarom lees je misschien nog eens!
Pas veel later heb ik het inzicht gekregen dat ik introvert ben en een gevoelig persoon en dat ik niet pas in een wereld waar je constant moet vechten voor een plek in de maatschappij. Daar moet je jezelf laten zien en vooral …. laten horen …. Ik blijf liever op de achtergrond. Deze periode zorgde er wel voor dat ik inzag dat ik een doorzetter ben, overal het beste uit probeer te halen en positief in het leven kan blijven staan. (Daar had een leraar ooit al iets over gezegd op school. Hij zei: Als je niet doorzet in het leven, kan dat je opbreken. En lichamelijk zou je wel eens hele dikke enkels kunnen krijgen van vochtophoping! Ik snapte er toen nog niet veel van, maar mijn enkels zijn in ieder geval nog slank ? hahaha.)
Als je jong bent is het vaak lastig om ergens een les uit te leren. Pas achteraf leer je wat van een bepaalde periode, omdat je dan pas na gaat denken over ‘toen’. Blijf alert op gebeurtenissen in je leven, je zult versteld staan wat je ervan kunt leren. Denk eraan, fouten bestaan niet! Van ervaringen kun je leren en vooral, jezelf verbeteren. Wees elke dag een betere versie van jezelf ?
